Sport, sport en Shankill

Vrijdag en zaterdag stonden in het teken van sport. Veel sport. Daar waar we in New York niet aan toe gekomen zijn, wilden we nu dubbel en dwars goedmaken. Vrijdag zijn we 's ochtends richting Bangor gegaan met de tsjoektsjoek. Bangor ligt in het oosten van Noord-Ierland en de weg ernaar toe was een prachtige route langs de kust. In Bangor is een splinternieuw sportcentrum gebouwd met een geweldig zwembad, superdeluxe en van Olympisch niveau!! Verschillende Nederlanders moesten zwemmen en natuurlijk werden ze door ons aangemoedigd!! De oogst van de morgen was een bronzen medaille voor Babette. John greep op vierhonderdste van een seconde naast de bronzen plak en werd vierde. En als we het vandaag goed hebben begrepen zijn er nog wat medailles binnengehaald voor Oranje!
Na het zwemmen hebben we aan de andere kant van het centrum nog even gekeken naar het netball. Dat is een Engelse sport en lijkt wel wat op korfbal, maar dan met een basketbalnet aan een paal. Het wordt veel in Groot Brittannië en bijvoorbeeld Australië gespeeld. Voor zover we het konden herkennen leek het ons een ontzettend technisch spel. Dat is dus zo leuk aan de Spelen, je leert andere sporten kennen waar je nog nooit van hebt gehoord!

De trein bracht ons in een half uurtje weer terug naar Belfast, waar we nog naar de Dragonboatraces hebben gekeken. Dat is een ontzettend spektakel en we weten nu zeker dat we over twee jaar in Fairfax met een Nederlandse boot mee gaan racen!! We hadden de smaak helemaal te pakken en hebben meteen ook kennis gemaakt met the Athletes Village (een hele grote tent op een plein waar je kunt eten, drinken en waar de hele dag door optredens zijn). Ook ons eigen Holland House werd onveilig gemaakt. The Fountain Bar mag zich Holland House noemen en het eten was geweldig!!! Prima plek om te vertoeven.

Zaterdag zijn we in de ochtend naar judo wezen kijken. Het sportcentrum ligt midden in een 'gevoelig' gedeelte van Belfast en om daar met zijn tweetjes in het oranje doorheen te banjeren was een ware missie. Niet onveilig of zo, maar toch voel je dat er spanning is! De Britse Union Jack hangt er aan alle huizen en zelfs de stoepranden zijn rood-wit-blauw geschilderd. Reken er dus maar op dat de historie nog steeds voortleeft!!
Wij kwamen Bas Swartjes aanmoedigen tijdens zijn judo-wedstrijden en de wedstrijden pakten voor hem wel heel mooi uit. Hij won goud!!!
Nadat we vanaf Shankill, want zo heet dat gezellige buurtje, toch maar de bus richting het atletiekpark hadden genomen konden we daar zien hoe de medailles door de Nederlanders en andere atleten werden binnen gehengeld. Sonja heeft haar eerste gouden plak gewonnen deze Spelen en een nieuw record neergezet!!
Verschillende kippenvelmomenten, waaronder een race van een oude meneer van 75+, die de 1500 meter liep. Hij had last van zijn lies, wilde stoppen en ging iedere keer toch weer verder. We hebben hem werkelijk over de finish geschreeuwd en dat maakte de zaterdag echt tot een geweldige dag!! Wat prachtig om te zien hoe iedereen elkaar aanmoedigt, van jong tot oud, van Chinees tot Canadees. We hebben werkelijk genoten en ik denk dat dit wel het gevoel van de Spelen is, zoals dat hoort te zijn! Wij zijn verslaafd....

Liefs Braihim en Ilse